Sala główna

*Jego dłoń wędrowała po jej udzie, to w górę to w dół.* Nie wyspałaś sie dzisiaj, hm? *Zerknął na nią i oparł policzek na blond włosach Ines czując jej cudowny zapach.*

Mruknęła cicho ... jego ... cóż, powiedzmy szczerze podniecający ruch trochę wybił ją z równowagi i zdążyła już zapomnieć że zadał jej jakiekolwiek pytanie. Położyła dłoń na ramieniu Sama, obejmując go.

*Schylił lekko głowę patrząc w jej oczy.* Chyba nawet na pewno sie nie wyspałaś. *Stwierdził jakby do siebie i znów ucałował jej wargi.* Chcesz iśc do domu? *Zadał kolejne pytanie wciąz sunąc dłonia po jej udzie.*

Zaśmiała się krótko... ona nie wyspana ? Ee tam, to było tylko chwilowy ubytek sił, który zresztą Samuel skutecznie zastopował. Sama pocałowała go po chwili, szybko jednak odrywając się od niego.
- Ymm... raczej tak - odpowiedziała na jego pytanie.

A więc chodź, kruszyno. *Odparł i wstał podając Ines dłoń by pomóc jej wstać. Choć to bardziej jemu przydałaby się pomoc bo musiała podeprzeć sie ściany. Szybko jednak złapał równowagę.*

Złapała za jego rękę, ale nie podpierała się o nią... nie chciała go w końcu przewrócić. Objęła go i pocałowała w podpoliczek ( o.o ). Przy okazji sięgnęła jeszcze po niewypitą część jego whisky i opróżniła szklankę. Jak dla niej to było mniej więcej tyle samo co dla Sama trzy.

*Samuel objął jedną ręką Ines w talii i usmiechnął się błogo. Kolana zmiekły mu jeszcze bardziej a powieki stały sie cięższe.* Czemu każde nasze spotkanie w Szkatule kończy sie tak samo? *Zaczął prowadzić blondynkę w stronę wyjścia.* Ja mam dobra radę, rade mam. Nie pijmy już. *Nawet nie zauważył, że sie powtórzył i otworzył drzwi przed kobietą samemu opierając sie o framugę by przypadkiem sie nie przewrócić.*

Oparła się nosem o jego policzek i zaczęła się śmiać. Oh, jak jej było wesoło ... zanim skończy się śmiać pewnie zapomni z czego się cieszy. Jednak po chwili zdołała zdusić wybuch radości, ze względu na to, że chciała coś powiedzieć.
- Ty zacząłeś... niedobry - dźgnęła go lekko palcem w klatę, podkreślając jego winę. Szybko jednak ponownie go objęła, nie chcąc przypadkiem fiknąć w którąś stronę. Ona się nie mieszała w sterowanie ... wolała zostawić doprowadzenie ich w jakieś bezpieczne miejsce chłopakowi.

*Samuel westchnął ze smiechem i pogładził blond włosy Ines. Objął ja ramieniem i wyprowadził z klubu ostrożnie prowadząc ją po schodach. Po drodze kilka razy obił sie o ścianę jednak potem juz szło mu całkiem gładko.*

Weszła wolnym krokiem i usiadła na stołku, przy barze. Wbiła zamyślony i lekko przygnębiony wzrok w ladę, nic nie zamawiając.

Pojawił się znikąd. Siadł jednym zgrabnym ruchem na stołek tuż przy barze.
- Whisky proszę. - Zwrócił się do kelnera.

Podniosła wzrok na chłopaka, ściągając lekko brwi. To ten co mówił że jest ze Szkarłatnych ? Tak, tylko nie wiadomo jeszcze czy mówił prawdę. Z resztą Ines zazwyczaj była nieufna. Odgarnęła włosy z twarzy i wbiła zaniepokojony wzrok we własne dłonie.

Po chwili kelner przyniósł jego zamówienie. Objął dłońmi szklankę patrząc w jej spód. Kątem oka spojrzał na dziewczynę.

Ona po chwili namyślania zamówiła lampkę czerwonego wina.
- Witam, jestem Ines - powiedziała po chwili, kierując słowa do chłopaka.

- Bonjour madame. Zwą mnie Nathaniel. - Odpowiedział odwracając głowę w jej stronę. Poruszył jednym palcem dyskretnie, który po chwili jego ułożenie się nie spodobało i kosteczka wydawała ciche 'kliknięcie'.

- Bonjour ? - powtórzyła z kiepskim akcentem. Czyżby francuz, czy jak ? Spojrzała na jego strzelające palce. Gdy dostała już wino zamoczyła w nim wargi, upijając troszkę.

- Ah pardon, znaczy się przepraszam. Zapominam się czasem. - Uśmiechnął się głupio gładząc jedną ręką tył swojej głowy.

Prychnęła śmiechem ... zakryła usta dłonią i opanowała się.
- Przepraszam... zawsze tak mówisz ? - podniosła brwi, nadal mając uśmiech na twarzy.

- Mój rodzimy język. - Uśmiechnął się kącikami ust. Upił trochę swojego drinka.

- Rozumiem ... jak tu trafiłeś ? - zapytała, popijając co chwilę wino. Założyła nogę na nogę, obserwując kręcącego się barmana.

- Całkiem przypadkiem, tak na prawdę nic wartego uwagi. - Odparł wciąż kalecząc piękno polskiego języka. Ale co ma innego zrobić? Francuski akcent wszystko psuł.

- Rozumiem - powiedziała i zamilkła, powoli opróżniając kieliszek. Wypuściła głośno powietrze nosem i powróciła do dość przygnębionej miny. Czyżby coś ją gryzło ?

- Stało się coś? - Zapytał i oblizał wystające kiełki, które mogły wyglądać jak wampirze. Nie miały jednak takich możliwości jakie w mitach miały.

- Nie, nic - skłamała, posyłając mu nikły i niezbyt szczery uśmiech. Dopiła resztkę wina i odstawiła kieliszek, zastanawiając się nad następnym.

- Mów. - Odpowiedział twardszym tonem, ale wciąż miłym. Taka cicha sugestia. Wiedział, że dręczy ją coś, a raczej słyszał co płynie jej pod 'kopułą'.