Inesowy Domek.

I kto to mówi? *Cofnął dłoń i zsunął ze swoich ud jej nogi zakładając ręce na torsie w geście obrażenia.* Gryzę bo jesteś dla mnie nie miła. *Odparł i wygiął wargi w podkówkę.*

- Ja ? - zapytała iście zaskoczona. Powróciła do pozycji siedzącej, przyglądając mu się. Wyciągnęła rękę i poklepała go po głowie.
- Nie chciałam być nie miła - zrobiła niewinny wyraz twarzy. Oooj była pijana.

No dobrze, wybaczam. *Odparł i zaraz sięgnął po resztke whisky Ines, dopił ją i spojrzał na blondynkę.* Teraz już nie będe gryzł, cieszysz się? *Zapytał z uśmiechem i z tryumfem na twarzy uniósł ramiona jakby chciał z tej całej radości przytulic Ines.*

Poruszyła zabawnie nosem, patrząc na jego otwarte ramiona. Po chwili przytuliła się do niego. I gdyby tego było mało to zaczęła się śmiać nie wiadomo czemu. To nie było normalne zachowanie o,o

Uuu jak słodko. *Stwierdził siedząc tak z Ines w ramionach.* A teraz czas na gryzienie. *Stwierdził i uniósł brwi czekając na jej reakcję. Samuel w sumie tez nie zachowywał się zupełnie jak on, wpierw siedział nadęty w klubie a teraz cieszył się z byle czego i przytulał In.*

Odchyliła głowę, spoglądając na niego i marszcząc brwi. Zmarszczyła nos i uniosła górną wargę po czym kłapnęła zębami tuż przy jego ustach. Gdyby widziała sama siebie pękała by ze śmiechu. No, ale nie widziała.

*On jedynie uśmiechnął sie i sam wyszczerzył do niej rząd białych zębów. Do tego zawarczał co miało w sobie coś z wilka. A chwilę później... znowu ja ugryzł jednak tym razem delikatniej. Może go nie zdzieli w łeb.*

Zamknęła oczy, unosząc lekko kąciki ust. Położyła dłonie na jego ramionach i całując go, zaczęła napierać na niego. Teraz go raczej nie walnie w łeb, ale nie wiadomo czy nie zrobi tego jutro.

*On sam również sie uśmiechnął i wolno przechylił do tyłu, a że wciąż trzymał w objęciach Ines, która na dodatek zaczęła na bruneta napierać, to pociągnął ją za sobą. Ponownie przygryzł delikatnie jej wargę a zaraz potem pocałował dziewczyne namiętnie mrużąc ciemne oczy.*

Odwzajemniła namiętny pocałunek, przejeżdżając językiem po wewnętrznej stronie jego policzka. Wsunęła dłonie pod jego koszulkę, przejeżdżając powoli po jego brzuchu. Tak na marginesie to zaczynała tęsknić za swoją kurtką, bo w mieszkaniu nie było zbyt ciepło, a ona była ubrana w marną spódniczkę i bluzkę. Najprzystępniejszym rozwiązaniem na chwilę obecną było wtulanie się w Samuela.

*Brunet również dotknął ciepłymi dłońmi delikatnej skóry brzucha Ines. Gdy dziewczyna wtuliła sie w niego ten przesunął dłonie na jej plecy i ucałował ją w czubek głowy.*

Biorąc pod uwagę, że była pijana i zrobiło jej się ciepło ... zasnęła po krótkim czasie.

*Samuel długo leżał na kanapie patrząc jak Ines śpi i czując jak blondynka spokojnie oddycha. W końcu zamknął na chwile oczy a gdy znów je otworzył nagle jakby wytrzeźwiał. Westchnął i zaczął sie delikatnie podnosić by nie obudzić Ines. Wziął ją delikatnie na ręce i począł szukac sypialni dziewczyny. Znalazł ją w ciągu niecałej minuty i ułożył In na materacu a potem nakrył kołdrą. Samuel wyszedł z sypialni i zamykając za sobą drzwi zmienił postać. Jako czarny wilk położył sie na kanapie i również zasnął, nie mógł przecież zostawić Ines samej w domu nie mógł przecież zamknąć drzwi od zewnątrz tak więc został.*

Obudziła się rano, po jakichś 8 godzinach spania. Otworzyła oczy, marszcząc lekko brwi. Rozejrzała się po pokoju w którym była... sypialnia ? Za nic nie mogła sobie przypomnieć żeby kładła się tu spać. Wstała i z głęboko zamyślonym wyrazem twarzy wzięła sobie ubrania i poszła do łazienki. Wyszła z niej po kilkunastu minutach, umyta i w nowych ubraniach. Jej wyraz twarzy jednak nie uległ zmianie. Miała takie realistyczne sny, czy naprawdę leżała na kanapie z Samuelem ? Nieee... to na pewno jej się śniło. Z takim to przekonaniem skierowała się do kuchni. Gdy zobaczyła wilka na kanapie, wrzasnęła, łapiąc się po chwili dłońmi za usta. Po kilku sekundach do jej głowy dotarło, że to przecież Samuel. Ominęła kanapę i pobiegła do kuchni. Nalała sobie szklankę wody, która po chwili była już pusta.

*Wilk zastrzygł uszami i otworzył czujne ślepia słysząc krzyk dziewczyny. Widząc jak ta biegnie do kuchni podniósł sie zeskoczył sztywno z kanapy. Na dywanie wyciągnął się i oblizał pysk. Skierował się za Ines do kuchni i patrząc na nia przysiadł nic nie mówiąc.*

- Specjalnie mnie straszysz - wytknęła mu i odłożyła szklankę do zlewu. Usiadła na blacie, po czym sięgnęła po sok który zaczęła pić z gwinta.

Suszy co, kruszynko? *Mruknął wilk po czym wstał i schylił lekko łeb.* Nie będe teraz Ci przeszkadzał jak i naruszał Twojej przestrzeni życiowej. Zapewne i tak mnie dośc jak na jeden wieczór. *Dodał jeszcze po czym zaczął się wolno odwracać ze zgrzytem pazurów szorujących o podłogę.*

- Suszy. - mruknęła, odstawiając karton.
- Nie przeszkadzasz, ale nie będę Cię zatrzymywać - stwierdziła. Pewnie sam ma jakieś sprawy czy coś w tym stylu... A ona może położy się dalej spać, albo wyjdzie na spacer ...

*Wilk kiwnął jeszcze łbem po czym wyszedł otwierając sobie wcześniej drzwi.*

Po dłuższej chwili rozmyślania ubrała się i wyszła z domu.

Weszła powoli w obawie, że zderzy się z drzwiami. Zamknęła je na klucz i usiadła w fotelu, patrząc w sufit ... co się z nią działo ? Czyżby to przez to uderzenie w głowie ? Przygryzła dolną wargę i zacisnęła dłoń na oparciu fotela.

*Klamka powoli opuściła sie w dół jednak zamek nie ustąpił. Sam zapukał pieścią w drzwi opierając sie o futrynę.* In, możesz mi z łaski swojej otworzyć? *Wykrzyczał do zamkniętych drzwi ale widząc, że jej się nie śpieszy uderzył w nie kolanem.*

Spojrzała wściekłym wzrokiem na drzwi, masując prawą ręką tył głowy... może to coś pomoże ?
- Nie niszcz mi drzwi - mruknęła tylko, nie trudząc się by wstać. Tylko zaczęła się zastanawiać czy aby zamknęła balkon, bo coś dziwny przeciąg był.

*Nie odpowiedział. Jedyne co zrobił to nachylił się i nabrał głęboko powietrza. Powoli zaczął wydawać z siebie coraz głośniejszy, ostry ton. Zapadka w końcu ustąpiła a Samuel nacisnął klamke i wszedł do domu.* Przepraszam. *Zatrzasnął za sobą drzwi i również zamknął na klucz. Skierował się do salonu.* O co chodzi? *Zapytał troskliwym tonem jednak brwi wciąż miał ściągnięte.*

- O nic, idź sobie. - Warknęła, będąc jeszcze bardziej zła, że włamał się do jej domu. To co mu powiedziała i to co widział na własne oczy, powinny mu dać do zrozumienia co się działo. A jeśli nie przejmował się tym, lub nie rozumiał, to trudno. Objęła dłońmi kolana i odwróciła wzrok gdzieś w bok. Pojawiała się na krótką chwilę i zaraz znów znikała, ale można było stwierdzić że jest smutna, a nawet przybita.