Inesowy Domek.

-Nie, czemu?
Zapytał się drapiąc po głowie. Sam chłopak nigdy nie należał do wesołych, ale i nie do smutnych, po prostu wolał wpierw wszystko sobie rozważyć, każdą możliwość, jeszcze się tutaj nie zaaklimatyzował.
-To jak, idziemy gdzieś?
Schylił się lekko, a kaptur znalazł się na jego głowie. Po chwili stanął już wyprostowany.
-Tylko nie wiem gdzie.

- Nie wiem, nie jesteś przypadkiem smutny ? - Zapytała, podnosząc się powoli z kanapy. Sięgnęła po bluzę, w którą się po chwili ubrała.
- Dziwna pora na spacery - uśmiechnęła się z lekkim rozbawieniem, mrucząc to pod nosem. Przygryzła dolną wargę, obserwując chłopaka.
- Nie wiem... las ? Jezioro ? - zaproponowała i wzruszyła jednocześnie barkami.

-A ja lubię wieczory.
Powiedział i uśmiechnął się.
-Demonom raczej nic nie grozi, a spacer da się wytłumaczyć tym, że zawsze warto być dotlenionym.
Po chwili zastanowił się.
-A poza tym, nie jestem smutny.
Stwierdził i zaczął kierować się w stronę wyjścia.

- Ja też - pomyślała i zapięła czerwoną bluzę. Podążyła wolnym krokiem za chłopakiem, zabierając po drodze kluczyki z biurka. Ziewnęła krótko i założyła buty przy wyjściu. Podniosła spojrzenie granatowych oczu na chłopaka..

Otworzył drzwi i wyszedł czekając na Ines. Po chwili ruszył w stronę jeziora, szedł najpewniej obok Ines, albo parę kroków przed nią.

Zakołysała kluczykami, które zabrzęczały głośno, podnosząc je do zamka drzwi. Wsadziła je do dziury [Bez skojarzeń] i przekręciła je w bok. Po chwili schowała je do kieszeni i ruszyła wolnym krokiem za chłopakiem. Kopnęła po drodze jakiś kamyk, posyłając go brutalnie w krzaki. Udali się w stronę jeziora.

*nmit*

Po długim czasie bezsensownego włóczenia się po terenach Caresinu, Ines zawitała w swych skromnych progach. Zamknęła drzwi na klucz, zdjęła niedbale buty i poszła po jakiś mocniejszy trunek. Wyjęła butelkę wina i kieliszek, po czym położyła się z tym na kanapie. Założyła nogę na nogę i jak na nią w dość szybkim tempie zaczęła pochłaniać alkohol. Najwidoczniej miała jakiś problem ze sobą ... może nawet duży. Chyba już nie mogła sama ze sobą wytrzymać ... bez żywej duszy wokoło. Spojrzała kątem oka na walizkę na szafie i zacisnęła lekko wargi.

Stanął przd drzwiami jakiegoś Domu. Jako iż nie miało numeru ani nic więc pomyślał ze to jego. Przybył w te rejony niedawno a dom zamówił z jakiś czas temu. Może coś pomylił? W każdym razie miał w środku czekać jego też przełożony. Zapukał więc i czekał.

Odłożyła niedbale butelkę na stół i niestety niezbyt jej to wyszło. Wino przewróciło się i to co zostało, wylało się na podłogę. Dziewczyna nie zwróciła na to w ogóle uwagi. Była wściekła na siebie, na Samuela i na wszystko dookoła, więc jej oczy przybrały już szkarłatną barwę. Otworzyła z rozmachem drzwi i wlepiła podenerwowane spojrzenie w chłopaka. Czerwone ślepia, potargane, blond włosy i usta - można by pomyśleć we krwi to wizerunek jaki Alec ujrzał.

Zauważył swój błąd. Pomylił się. No cóż obejrzał ją od stóp do głów po czym delikatnie spytał
-Można? Chyba trochę zabłądziłem a już późno.
W tym samym czasie przychamował jej złość tak by jej nie czula.

Potarła dłonią usta, ścierając z nich zaschnięte wino ... gorszego momentu na odwiedziny wybrać już nie mógł. Przygryzła wargi, aż poleciała z nich krew. Nawet jeśli zdusił jej złość to tak czy siak było jej głupio.
- Proszę - zamruczała prawie jak kot, spuszczając wzrok na ziemię i weszła do domu, zostawiając otwarte drzwi. Podeszła do rozbitej butelki i zaczęła ją zbierać. Oczywiście ostre krawędzi rozcięły jej skórę, nawet nie raz.

Jako iż ze swoich zdolności korzystał za jakąś cene oczywiście wzrok przeniósł na krew. jednak udawał ze nic tego. Odwrócił wzrok. zamknął drzwi i powiesił swoją kurtę. Zdjął też buty.
-pomogę-odparł po czym pomogl jej zebrać i ogarnąć bałagan.-Ah wybacz nie przedstawiłem się. Jestem Alec Volturi. Miło Cię poznać.

- Ines - powiedziała zwięźle i podniosła oczy na jego twarz. Po chwili spuściła wzrok na dłonie i wytarła je bez pohamowań o obcisłe jeansy. Coś musiała zrobić z krwią, prawda ? Klęcząc tak miała dość mdły wzrok i mimowolnie chwiała się lekko. Jednak mimo procentów nadal była przytłoczona rzeczywistością ... chyba nawet bardziej niż na trzeźwo.

Podał jej rękę żeby wstała.
-widzę ze nie czujesz się dziś na siłach prawda?-spytał ją po czym uśmiechnął się zawadiacko.

Zmrużyła groźnie oczy i zacisnęła usta w wąską linię.
- Może i nie - odparła i westchnęła cicho. Miała zamiar wstać z kolan, ale stwierdziła, że to groziło wybiciem zębów, więc została tak jak siedziała. Zerknęła podejrzliwie na chłopaka. Co jej w ogóle strzeliło do łba ? Żeby obcego faceta wpuszczać w nocy do domu, i to jeszcze gdy jest się upitym ? Kretynka normalnie.

No cóż teraz to On kontrolował jej emocję. Uśmiechnął się do niej i podniósł ją z ziemi.
-Przeziębisz się-odparł cicho i usadowił ją na łużku. Dłonią pogładził ją delikatnie po włosach.-Odpręż się.

Poczuła się jakby ktoś zakręcił nią na obrotowym krzesełku i nagle była w innym pomieszczeniu. Zamrugała oczyma i spojrzała na falującą kołdrę. Coś jej się wydawało, że poczuła czyjś dotyk na głowie i było to nawet przyjemne uczucie.

Zrobiło się dziwnie chłodno. tak więc poszedł i sprawdził ogrzewanie,Zrobnił to bardzo szybko. Wrócił do dziewczyny i pogładził ją delikatnie. Następnie zaś przyciągnął do siebie i wtulił.
-Wszystko będzie dobrze-odparł cichym i spokojnym tonem.

Była delikatnie uśmiechnięta a oczy miała przymknięte. Wszystko było w porządku, dopóki nie zorientowała się, że to wcale nie Samuel jest do niej wtulony ... a tak jej się przed chwilą wydawało. Wydała z siebie coś na podobieństwo kociego prychnięcia i zaczęła okładać chłopaka pięściami o.o

Kiedy próbowała go okładać on zatrzymał błyskawicznie jej nagdarstki. Miał twarde kości więc nie chciał dziewczynie zrobić krzywdy.
-Wszystko w porządku.-odparł po raz kolejny cichym i uspakajacym tonem

Była przestraszona i wściekła na chłopaka a bezsilności znieść nie mogła. Wcale nie wszystko było w porządku ... oczy powróciły do czerwieni, ale teraz była ciemniejsza. Sprawiła, że chłopak stracił dech i nie mógł nabrać powietrza. Czyżby chciała go udusić ?

Więc zaczął się dusić. Jednak nadal nie puścił jej rąk.

Niestety kiedy ktoś wytrącił ją z równowagi nie miała litości. Siedziała tak, blisko niego i po prostu czekała aż opadnie z sił. A może jednak chciała go zabić ? Kto tam ją wie...

Po dość krótkim czasie poprostu padł zmęczony na podłogę puszczajac jej ręce.

Zerwała z nim kontakt wzrokowy, przestając go przyduszać. Potarła dłońmi nadgarstki, wbijając w nie dość zmarnowane spojrzenie. Oczy przybrały już dawny, normalny kolor.