Mały Domek Beatrice.

W tak niewielkim domku nawet ciche, acz stanowcze pukanie rozeszło się po pokojach, docierając do ucha właścicielki. Sprawa była ciekawa. Kto w dobie komputerów i telefonów komórkowych składał jeszcze osobiste wizyty? Sąsiedzi? Na osiedlu zamieszkanym przez członków gangu coś takiego raczej nie wchodziło w grę. Tu nie pożyczano od siebie cukru i nie spotykano się na partyjkach brydża.
Za drzwiami stał Seth i za chwilę miało się wyjaśnić, po cóż zjawił się na progu domu Kostuchy.

Słysząc pukanie oderwała się od lektury, która dzisiejszego dnia całkiem przypadkiem wpadła w jej ręce. Książka powędrowała na mały stolik stojący tuż koło fotela obitego czerwonym atłasem. Brunetka całkiem sprawnie zeszła na dół, poprawiając jeszcze bluzkę otworzyła drzwi swojego domu i ku swojemu zdziwieniu na progu zauważyła nieznajomego z baru.
- Potrzebujesz soli ?
Zmarszczyła lekko brwi w rozbawieniu zastanawiając się po co mógłby przychodzić do niej owy chłopak.

Drzwi otworzyły się,a Seth miał już pewność, że nie pomylił adresy. Oczywiście na początku, jak zawsze ciekawski zmonitorował odczucia Beatrice na jego widok. Nie znalazł nic wartego uwagi. Była ciekawa, ale w granicach normy. Żadnego zbytniego zainteresowania jego osobą. Na jej twarzy odmalowało się rozbawienie, dlatego i Seth się uśmiechnął.
- Prawie zgadłaś. Piekę babeczki i skończył mi się cukier- zupełnie tak, jakby wyglądał na piekarza, lub co gorsze kuchennego fanatyka. Chłopak żył w przekonaniu, że gotowanie jest dobre dla kobiet. Pewnie dlatego od dłuższego czasu jadał wyłącznie 'na wynos'.
- Jestem Seth..- przedstawił się, kończąc farsę, ale nie dobry humor.

Splotła dłonie na biuście. Babeczki ? Dobre sobie, sama nie była najlepsza kucharką jeżeli w ogóle można było jej przywdziać miano kucharki. Czasami zastanawiała się po co jej w ogóle kuchnia skoro praktycznie tam nie zaglądała, zupełnie tak jakby owe pomieszczenie było bezużytecznym składzikiem na narzędzia.
- Źle trafiłeś. Nie dostaniesz ani cukru ani soli.
Pociągnięte wiśniową szminką usta wygięły się w zaczepnym uśmiechu. Zimne, niebieskie tęczówki musiały iść ku górze by móc spojrzeć na znacznie wyższego chłopaka.

Po chwili musiały też natknąć się na stalową tęczówki chłopaka tkwiące nad pełnymi ustami układającymi się w podobnie wyzywającym uśmiechu. Widocznie swój na swego zawsze trafi. Z początku Sethem kierowała ciekawość. Kostucha,a przede wszystkim poznana w barze dziewczyna pozostawiła po sobie wiele pytań, na które on, jako Doradca musiał znać odpowiedź. Właśnie dlatego teraz ją nachodził.
- A dowiem się chociaż kim jest Kostucha?- zapytał. Nie przyszedł jednak z pustymi rękoma. Beatrice interesowała go na kilka różnych sposób. Nie chodziło wyłącznie o pracę. Po chwili chłopak zza pleców wyciągnął butelkę słodkiego, francuskiego wina.
- Może przy kieliszku?

Dziewczyna skrzętnie wymigiwała się od odpowiedzi na temat swojego imienia. Nie lubiła mówić o sobie. Również do ludzi nie zwracała się po imieniu, nie lubiła tego, to ich ograniczało. I na przekór Egipcjanom, którzy uznaliby ją za bezbożnicę, która nie przywiązuje wagi do jednej z trzech najważniejszych części człowieka, Beatrice zwyczajnie wolała używać innych zwrotów.
- Umm, wejdź.
Poczekała, aż Seth wejdzie do środka by mogła zamknąć za nim drzwi. Wskazała ruchem dłoni w którym kierunku ma iść, a sama poszła po kieliszki. Wróciwszy do salonu usiadła na kanapie kładąc kieliszki na stoliku.
- Każdy doradca jest taki ciekawski ?

Przez chwilę wahała się, ale w końcu połknęła haczyk. Seth miał zamiar szybko pozbyć się tej niepewności, która emanowała od dziewczyny. Jako członkini gangu musiała być wobec każdego podejrzliwa, to była dobra cecha.
- Dzięki- mruknął wsuwając się do środka. Wewnątrz było zdecydowanie przyjemniej. Żadnych chłodnych podmuchów wiatru. Seth ściągnął z siebie czarną, skórzaną kurtkę i odwiesił na wieszak. Pod spodem miał równie czarną koszulę. Kiedy Beatrice, tak znał jej imię, zniknęła za drzwiami kuchni, on poszedł do salonu, gdzie usiadł na kanapie.
- Jako kostucha zasługujesz na szczególną uwagę..-uśmiechnął się tajemniczo, chwytając za korek. Po chwili lał już wino do kieliszków.

- Każdy doradca jest taki rządny wiedzy ?
Wykrzywiła usta w uprzejmie zgryźliwym uśmiechu. Miała tylko wrażenie czy rzeczywiście czuła się trochę tak jakby spotkała się z jakimś wścibskim fotoreporterem ? Nawet jeżeli pytania czy sugestie Seth'a nie były wyjątkowo nietaktowne, dziewczyna czuła się jakby ktoś ją atakował, pakując się nie w swoje sprawy. Była bardzo wyczulona na punkcie osobistego życia i nikt nie miał prawa go zaburzać.
- Jaki rocznik ?

-Już o to pytałaś -przypomniał jej. Problemy dziewczyny z pamięcią, to nie był jego problem. Mimo to chłopak wyczuwał targające nią emocje. Zaskoczył go nieco fakt, że Kostucha czuła się przez niego nieco osaczona. Jak dotąd zachowywał się uprzejmie i nie zadał jej nawet jednego pytania. Nie miał zamiaru 'ciągnąć' szatynki za język. Wpadł z wizytą towarzyską, żeby poznać nieco bliżej dziewczynę. Widocznie i tu odniosła mylne wrażenie lub źle oceniła jego zamiary.
- Może zgadniesz?-zasugerował podając swojej towarzyszce jeden z kieliszków

Powierciła się niespokojnie na kanapie poprawiając włosy. Nie lubiła ludzi, byli próżni, głupi, okrutny, złośliwi cała ich ułomność składała się głównie z wad, demony praktycznie niczym się od nich nie różniły. Zazwyczaj dumne, pełne nienawiści, żądzy krwi, mordu.
- 1964 ?
Rzuciła po upiciu odrobiny pysznego wina. Rzeczywiście było przepyszne, z nutką wyżerającą twoje wnętrzności i zapachem ziemi. Beatrice uwielbiała zapach ziemi, szczególnie mokrej, tuż po deszczu lub burzy.