Dom Samuela

*Wielki, kudłaty pies podbiegł do furtki domu i otworzył sobie zgrabnie nie zamykając ich za sobą. Podbiegł do drzwi i mruknął niezadowolony. W świetle małej lampi zamocowanej przy schodach widać było, ze to wilk. Wielki, czarny, o długiej sierści. Nagle miast wilka przy drzwiach stał już Samuel. Sięgnął do kieszeni spodni po pęk kluczy i zaczął gmerać w zamkach. Zatrzasnął za sobą drzwi głośno i zdjął szybko buty. Rozbierając się w drodze do salonu został w końcu w samych spodniach. Z głębokim westchnieniem usiadł wygodnie na kanapie i sięgnał po ksiązke leżącą na stoliku. Samuel powoli pogrążał się w lekturze zmęczony dniem.*

Dość drobna, jasnowłosa dziewczyna przechodziła tędy, rozglądając się. Jej mina wskazywała na lekkie zagubienie i niepewność. Gdzie ona polazła ? Zaraz, gdzieś tu chyba miało być jej mieszkanko... a może jednak to w tamtą stronę ? Przeszła kilka kroków do przodu, rozglądając się bez przerwy. I tym sposobem trafiła tuż przed dom Samuela. Zmarszczyła brwi i cofnęła się o krok. Była przekonana że ten dom wyrósł jej przed twarzą. Ale to na pewno nie było jej miejsce.

*Mężczyzna zamknął nagle książkę i wstał z kanapy. Przeciągnął się leniwie mrużąc ślepia. W końcu ruszył przez korytarz i zaczął zbierać rzuconą bluzę, koszulkę i buty zerkając przez okno. Widząc na ciemnej ulicy jasnowłosa postać uniósł brwi i na powrót upuścił wszystko na ziemię. Podszedł do drzwi i nacisnął klamkę. Pech chciał, ze nie zamknął furtki. Kto wie? Może to Kobaltowi jakimś sposobem zawędrowali na tereny Szkarłatnych. Brunet oparł sie o framugę drzwi i patrzył dziewczynę wsuwając dłonie do kieszeni.*

Podskoczyła w miejscu, gdy drzwi domu się otworzyły. Skierowała przestraszone spojrzenie na chłopaka. Zmarszczyła lekko brwi, przyglądając się mu ... dużo tatuażów. Można powiedzieć że zapatrzyła się na te rozmaite rysunki. Otrząsnęła się po chwili i zaczerpnęła powietrza.
- Ee... hej - powiedziała i uśmiechnęła się trochę krzywo.

*Sam uśmiechnął się równie dziwnie nadal z dość zdziwiona miną.* Hej. *Powiedział krótko zdumionym tonem wciąż opierając się o framugę. Odbił sie od niej i zszedł wolno pod schodach. Podszedł do otwartych drzwi furtki badając wzrokiem dziewczynę.* Co robisz na ulicy o takiej porze? *Zapytał właściwie uprzejmie jedną dłonią łapiąc za klamkę furtki.*

Zacisnęła dłoń na niebieskiej torbie, która wisiała obok jej nogi. Przygryzła dolną wargę, spoglądając na niego nieufnie.
- Chyba coś mi się pomyliło ... ale mój nowy dom na pewno gdzieś tam jest ... pewnie nie ta ulica... jestem Ines jak w ogóle - zaczęła intensywnie gestykulować jedną ręką.

*Słuchał jej zerkając to na torbę to na Ines aż w końcu zaśmiał się krótko.* Spokojnie... *Podszedł do niej zostawiając futrkę w spokoju i wystawiając dłoń.* Jestem Samuel... Klepsydra ma się rozumieć. *Przedstawił się nie przejmując się faktem, iż stał na środku ulicy w samych spodniach i to boso.*

Na jej twarzy pojawił się specyficzny uśmieszek.
- Ah, tak, tak ja też... - mruknęła, rzucając jeszcze krótkie spojrzenie jego tatuażom.
- Przeziębisz się - dodała ciszej i zaśmiała się.
- No... to ja już będę iść dalej... bo to pewnie w tamtą stronę... lub w tamtą - zmarszczyła brwi, oglądając się za siebie. Noo... kiedyś trafi, prawda ?

*Machnął ręką lekceważąco i ponownie wsunął dłoń do kieszeni.* Eee tam, co mnie nie zabije to wzmocni. *Stwierdził i zaraz spojrzał w prawo i w lewo marszcząc brwi. Cóż, raczej nie zapowiadał się na to by Ines szybko miała znaleźć swoje mieszkanie.* Jeśli chcesz zawsze możesz na chwilę wpaść do mnie. Postaram się Ci jakoś pomóc ale teraz na ciemnej ulicy na niewiele się zdam. *Wskzał ręką na swój dom i wciaż otwarte wejściowe drzwi w geście zaproszenia.*

Już otworzyła usta żeby odmówić i odejść w swoją stronę ale coś ją powstrzymało. Zapewne fakt że nie wiedziała gdzie jest ta 'jej strona'.
- Dziękuję - wykrztusiła przez uchylone już przez jakiś czas usta i zrobiła kilka kroków w stronę jego mieszkania. Ogrzeje się trochę, odpocznie po wędrówce i na pewno potem znajdzie dom... o.

*Samuel zamknął w końcu furtke za nimi jak i drzwi. Oparł sie o ścianę w korytarzu jego domu patrząc na nią spod zmrużonych powiek.* Chcesz może coś do picia? Sok, herbatę, kawę, piwo, wódke? *Zapytał i ziewnął w otwartą dłoń, ów ziewanie nie było spowodowane zmęczeniem a raczej dziwnym znudzeniem monotonią. Chociaż teraz ma towarzystwo, choć pewnie na krótką chwile.*

Po wejściu do domu zdjęła buty i wyszczerzyła zabawnie ząbki do niego.
- Wodę, jeśli można - powiedziała, rozglądając się po domu. I jej wyrwało się ciche ziewnięcie, tyle że spowodowane zmęczeniem.

*Uśmiechnął sie i ruszył wzdłuż orytarza w stronę salonu mając nadzieje, że Ines pójdzie za nim.* Usiądź sobie... zaraz coś wymyślimy. *Pokazał na sporą kanapę a sam skręcił do kuchni. Tam otworzył lodówke i wyjął z niej butelkę wody. Zabierając dwie czyste szklanki ze zlewu odwrócił się i wrócił do pokoju stawiając to wszystko na stoliku. Nalał do dwóch szklanek dwóch i podał jedną dziewczynie.*

Zacisnęła usta i przymknęła jedno oko, powstrzymując ziewnięcie. Wzięła szklankę do ręki i uśmiechnęła się lekko.
- Dzięki. - mruknęła i wypiła kilka łyków wody. Odstawiła szklankę na stół, wpatrując się w jakiś obraz.
- Jesteś szefem, prawda ? - zapytała, powracając do niego wzrokiem. Dopiero teraz sobie skojarzyła jego imię.

*Sam usiadł na kanapie i położył nogi na stole upijając wczesniej troche zimnej wody. Wzruszył ramionami patrząc na nią.* Tak... to ja. *Odparł z lekkim uśmiechem i podrapał sie po żebrach gdzie akurat miał wytatuowanego rekina. Właściwie nie przeszkadzał mu fakt, iż nie miał na sobie koszulki.* A Ty? *Uniósł jedną brew i uśmiechnął się jeszcze szerzej.*

Pokiwała głową jakby z uznaniem. Ona oczywiście też usiadła.
- Ja... skrytobójcą - uśmiechnęła się trochę drapieżnie... pewnie sprawiała wrażenie spokojnej i niepewnej, ale jak widać nie zawsze taka była.

Mhhmm, osoba godna swojej rangi. *Zerknął na szklanke wody i za okno gdzie powoli ukazywał sie księżyc.* Z jakimi zdolnościami sie urodziłaś, jeśli można zapytać? *Spytał po chwili ciszy wyraźnie tym zainteresowany. Cóż... interesowały go umiejętności członków gangu.*

- Oczywiście że tak... jeśli ty zdradzisz mi swoje - wyszczerzyła ząbki, rozsiadając się trochę wygodniej... Coś za coś, prawda ?
Złapała szklankę w rękę i upiła jeszcze jeden łyk.

*Uśmiechnął sie cwanie przeciągając się leniwie na kanapie. Dłońmi sięgnął w tył, aż za oparcie.* Jeśli chcesz to mogę Ci je nawet zademonstrować jednakże... to ja spytałem pierwszy. *Obrócił głowę w jej stronę z tryumfem w oczach.*

- Pff, niech Ci będzie - przewróciła teatralnie oczami i zaśmiała się. Postanowiła, że od razu przejdzie do konkretów i je zademonstruje. Zniknęła więc, a raczej stała się niewidzialna i powoli wstała z kanapy. Nie wydając żadnego dźwięku przespacerowała się naokoło kanapy. Zatrzymała się przy jakiejś półce z której zdjęła figurkę przedstawiającą słonika. Podeszła bezszelestnie do Samuela i zamachała nią mu przed twarzą. Po chwili jednak nie wytrzymała i zaczęła się śmiać. Tak to jest, jak się próbuje naśladować odgłosy latającego słonia

*Sam błądził wzrokiem za słoniem z lekkim uśmiechem na twarzy.* Dobrze ale ja tutaj widzę 2 zdolności. A ta trzecia? *Wziął 'lewitującą' figurkę w dłoń tym samym zabierając ją Ines. Zaczął ją przewracac w dłoniach czekając na przedstawienie jeszcze jednej umiejętności dziewczyny.*

Zamyśliła się, podczas gdy jej sylwetka powoli stawała się widoczna. Zastanawiała się oczywiście jaki kawał mu wykręcić, przy okazji prezentowania swojej umiejętności. Wyszczerzyła się, gdy wpadł jej do głowy świetny pomysł. Stanęła centralnie przed nim, świdrując go natrętnym spojrzeniem. Jej oczy zamigotały. Wprowadziła jego umysł w stan otępienia i ...
- Jak się ockniesz będziesz się strasznie jąkał - powiedziała, po czym pstryknęła palcami i uśmiechnęła się z satysfakcją.

*Jego powieki najpierw opadły a potem podniosły sie szybko a Samuel wbił zaciekawione spojrzenie w Ines.* Mu-mu-muszę przyzna-na-nać, żeee cieka-ka-kawe masz te-e zdolno-o-o-ści. *Powiedział kompletnie zdając sobie sprawę z tego, iż jest pod wpływem 'magii' dziewczyny. Podniósł jedna rękę i pstryknął sobie przy uchu wykorzystując odrobinkę swoich umiejętności.* Pewnie teraz chcesz sprawdzic co ja potrafie.

Prychnęła śmiechem, powracając powoli na swoje miejsce. Gdy pstryknął sobie przy uchu, spojrzała na niego jak na zepsutą zabawkę.
- Eeej, to oszukiwanie - wytknęła mu, przyglądając mu się.
- Taaak. - Kiwnęła głową na tak i przybrała zaciekawiony wyraz twarzy. Oparła głowę na dłoniach, a łokcie na kolanach. Jeszcze tylko popcornu jej brakowało.