Czarne jezioro

-Ta, niemalże romantyczna.
Zaśmiał się, wiadome, miał to być żart, sądził więc, że i Ines to zauważy. Spojrzał na starą łajbę widoczną w oddali.
[Jest chyba nie aż tak daleko od pomostu, nie? nn']

Uśmiechnęła się dość szeroko, nadal patrząc przed siebie. Nie było to jednak spowodowane słowami chłopaka, a pierwszymi promieniami słońca, które rozświetliły niebo. Zerknęła na złotawą wodę, która zachłannie odbijała owe promienie i mieniła się przy każdej, najmniejszej fali. Siedziała tak w milczeniu, najwyraźniej niema z zachwytu, nie spuszczając z tego widoku spojrzenia nawet na chwilę. Po jakichś kilkunastu minutach odetchnęła i zerknęła na Spykera.
- Czas na mnie - rzekła i podniosła się, nie czekając długo.

-Ja jeszcze posiedzę, cześć.
Powiedział i spojrzał na słońce. Wzrok jego jednak po chwili spoczął na wodzie, zamyślił się.

Ines rozmyła się jakby w powietrzu, nie zmieniając swojego położenia nawet o minimetr. Po chwili dało się słyszeć donośny szelest dobiegający z oddalonych o kilka metrów chaszczy. Biała kita zniknęła w krzakach, a zwierze odbiegło, osłonięte od oczu chłopaka roślinnością. Coś miauknęło w oddali i tyle dało po sobie znać. Hm, czyżby dziwny zbieg okoliczności ?

[zt]

Zbytnio nie wiedząc, gdzie się udać, po prostu pozwoliła nogom 'przejąć ster'. Gdy w końcu, zza krzaków, wyłoniła się mała plaża, westchnęła cicho. Powolnym krokiem ruszyła w jej stronę. Usiadła na brzegu, a dokładniej na jakimś małym pniu drzewa leżącym na tym skrawku ziemi samotnie. Pozwoliła wzroku wędrować po horyzoncie. Ponownie westchnęła i założyła zagubiony kosmyk włosów za ucho.